Banksy definitivno jeste najpoznatiji street artist čiji pravi identitet javnosti još uvek nije poznat, ali nije jedini koji posvećeno radi na tome da to i ostane tako. Svi oni koji se bave street artom znaju koliko je važno što duže ostati anoniman i tako što bezbolnije izbeći bilo kakve posledice koje može da nosi nečije neslaganje sa radom koji se ostavlja na ulicama. Geco je jedno od poznatijih imena svetske street art scene, i definitivno najpoznatije italijanskoj javnosti po tagovima koje ostavlja na zidovima uzduž i popreko Rima. Međutim, kao i sa Banksyjem, pokušaji da se ustanovi njegov pravi identitet su stalni i uporni, a policiji je konačno to i pošlo za rukom i kako su sa radošću objavili pronađen je čovek koji je “nekada smatran neuhvatljivim”. Nakon osamnaest meseci istrage, gradske vlasti su otkrile da sada znaju pravi identitet grafiti umetnika koji se potpisuje kao Geco.
Autor čija prepoznatljiva crno bela slova su godinama nalazila svoj put do različitih površina od rimskog metroa, stanica, mostova, napuštenih zgrada i škola, parkova i galerija, a stikeri sa njegovim imenom do uličnih znakova, lampi, trafika i slično, je sada u situaciji u kojoj je gotovo optužen za vanadalizam i kriminalne radnje. Već neko vreme se vodi aktivna politika protiv njega, obračunavanju se evri koji su plaćeni za uklanjanje njegovih tagova i koliko bi trebalo da plati, a gradske vlasti se konačno mogu pohvaliti da su ga “ulovili”. Javnosti nisu otkrili njegovo ime ali jesu činjenicu da su ga identifikovali, i dali su nekoliko podataka o njemu, kao to da je u pitanju muškarac u kasnim dvadesetim, koji je rodom iz Rima.
Jer, dok jedni smatraju da ruinira prostore, drugi Gecoa prilično opravdano smatraju figurom koja je proširila urbanu art scenu Rima. Uostalom, i mnogi proslavljeni savremeni umetnici kao što su Jean-Michel Basquiat i Keith Haring, su počeli svoje karijere kao tageri i ulični umetnici, kao i još mnogo uličnih umetnika koji su postigli slavu i tržišnu vrednost poput Banksyja i Blua, još jednog anonimnog italijanskog poznatog uličnog umetnika. Da su bili kažnjeni za svoje radove verovatno da teško da bi dogurali do tamo gde jesu. Jer, sasvim je jedno ne voleti i ne razumeti street art, sasvim je okej i da nekoga nervira i da mu izgleda kao škrabotina na zidu, ali konstantni pokušaji provaljivanja identiteta kao i izjednačavanja street umetnika sa kriminalcem je sasvim druga stvar koja ne donosi baš mnogo toga dobro street art sceni generalno.