U četvrtak 3. jula u 19 časova otvara se izložba fotografija Aleksandra Milosavljevića, Neprolazna lepota, koja će trajati do 21. jula u Prodajnoj galeriji Beograd (Kosančićev venac 19).
Aleksandar Milosavljević (Novi Sad, 1958) diplomirao je na Filozofskom fakultetu u Beogradu, odsek za Istoriju umetnosti 1984. Od 1978. godine profesionalno se bavi fotografijom i sarađuje sa časopisima: Ilustrovana Politika, Bazar, Start, Svijet, Jugoslavenska revija i izdavačka kuća Motovun.
Njegov profesionalni angažman vezan je primarno za umetničku i komercijalnu fotografiju. Sredinom 1980-ih organizovao je svoju prvu samostalnu izložbu inspirisanu predstavom Buđenje proleća u Jugoslovenskom dramskom pozorištu.
Od tada je izlagao svoje fotografije na velikom broju samostalnih izložbi i učestvovao u više pozorišnih projekata.
Izložba pod nazivom ssastoji se od crno-belih portretskih fotografija umetnika, glumaca, muzičara i drugih javnih ličnosti iz kruga autorovih prijatelja i poznanika.
„Ambijentalna postavka Neprolazna lepota zapravo je inscenacija jednog generacijskog stejtmenta u koji su ugrađeni i ondašnji estetski i etički stavovi. Trinaest analognih crno-belih fotografija datira iz poslednje dekade 20. veka (s izuzetkom Glogovčeve koja je ostvarena nešto kasnije).
Neke od njih su nastale spontano, pri susretima i druženjima, katkad kao bezazleno, dokoličarsko, mladalačko, a negde i glumačko poigravanje sa identitetima, pojedine su rađene za portfolio, neke su režirane, neke namenske, neke dokumentarne.
Reč je o dvanaest portretnih fotografija snažnih, plemenitih i kreativnih ličnosti, izrazite individualnosti, koje su utisnule dubok trag u ovdašnje urbano tkivo. Ovog puta njihov kontekst je izmenjen. Centralno mesto postavke zauzima kompozicija intrigantne, nadrealne atmosfere, gde su draperije, ili drapirana tela, sa diskretno utisnutom crnom ružom, povezane debelom užadi.
Nastala je slučajno, pri radu reklamne fotografije, kada je Milosavljević greškom proizveo duplu ekspoziciju. Mnogo godina kasnije, on je ovu fotografiju prepoznao kao ključnu, vezivnu kariku ove postavke“, napisala je Danijela Purešević, istoričarka umetnosti.
Fotografije: Aleksandar Milosavljević