Ako vas put ovog proleća i leta odvede u Pariz, izložba koju ne treba da propustite je retrospektiva dela Davida Hockneyja u Fondaciji Louis Vuitton. Hockney, jedan od najuticajnijih umetnika 20. i 21. veka, „preuzeće“ čitavu zgradu za izložbu koja će biti izuzetna po svojoj veličini i originalnosti.
Otvorena je 9. aprila, a traje do 31. avgusta 2025. godine. Okuplja više od 400 njegovih radova (od 1955. do 2025), uključujući slike iz međunarodnih, institucionalnih i privatnih kolekcija, kao i dela iz umetnikovog sopstvenog studija i Fondacije.
Prikazana su dela u različitim medijima, uključujući ulje i akril na platnu, crteže tušem, olovkom i ugljem, digitalnu umetnost (radovi na iPhone-u, iPad-u, fotografski crteži…) i imerzivne video instalacije.
ŠTA DONOSI IZLOŽBA DAVID HOCKNEY 25?
David Hockney je lično učestvovao u svakom aspektu izložbe, zajedno sa svojim partnerom i menadžerom studija Jean-Pierrom Gonçalves de Limom. Odlučio je da se posebno fokusira na poslednjih 25 godina, ali i da uključi kultna rana dela, nudeći posetiocima retku priliku da zavire u njegov stvaralački univerzum koji obuhvata sedam decenija.
Umetnik je učestvovao u osmišljavanju svake celine i rasporedu svakog prostora, u stalnom dijalogu sa svojim asistentom Jonathanom Wilkinsonom.
„Ova izložba mi mnogo znači jer je to najveća izložba koju sam ikada imao – 11 prostorija u Fondaciji Louis Vuitton. Neke od poslednjih slika na kojima trenutno radim biće uključene, i mislim da će biti veoma dobra“, izjavio je David Hockney.
Izložba počinje izborom reprezentativnih dela iz perioda od 1950-ih do 1970-ih. To podrazumeva Hockneyjeve početke u Bradfordu (Portrait of My Father, 1955), njegov boravak u Londonu, a zatim u Kaliforniji. Bazen – prepoznatljiva tema umetnika – pojavljuje se u delima A Bigger Splash (1967) i Portrait of an Artist (Pool with Two Figures) (1972). Njegova serija dvostrukih portreta predstavljena je kroz dva značajna rada: Mr. and Mrs. Clark and Percy (1970–1971) i Christopher Isherwood and Don Bachardy (1968).
Priroda postaje sve važniji motiv u radu Davida Hockneyja tokom decenije od 1980. do 1990. godine – što se ilustruje delom A Bigger Grand Canyon (1998), pre nego što se umetnik vraća u Evropu, da bi nastavio istraživanje poznatih pejzaža.
Središnji deo izložbe fokusiran je na poslednjih 25 godina, koje je umetnik uglavnom proveo u Jorkširu, Normandiji i Londonu. Ovaj period na izložbi započinje proslavom pejzaža Jorkšira: umetnik slika glogov grm u spektakularnoj eksploziji proleća (May Blossom on the Roman Road, 2009); njegovo posmatranje promena godišnjih doba kulminira monumentalnim zimskim pejzažom Bigger Trees near Warter or/ou Peinture sur le Motif pour le Nouvel Age Post-Photographique (2007), velikodušno pozajmljenim iz kolekcije Tate muzeja.
Tokom istog perioda, David Hockney je slikao prijatelje i rođake akrilom ili na iPadu, dok je istovremeno radio i autoportrete. Izložba prikazuje oko 60 portreta (Galerija 4), koji će biti prikazani uz njegove „portrete cveća“. Dela su nastala na digitalnom tabletu, ali su izložena u klasičnim ramovima, što stvara zanimljiv vizuelni efekat.
Prvi sprat Fondacije Louis Vuitton (Galerije 5 do 7) u potpunosti je posvećen Normandiji i njenim pejzažima. Serija 220 for 2020, u potpunosti izrađena na iPadu, predstavljena je u potpuno novoj postavci u Galeriji 5. Dan za danom, godišnje doba za godišnjim dobom, umetnik beleži promene svetlosti.
U Galeriji 6 izložena je serija akrilnih slika sa jedinstvenim tretmanom neba, oživljenog vibrantnim potezima koji suptilno podsećaju na rad Van Gogha. U Galeriji 7, panoramski niz od 24 crteža tušem (La Grande Cour, 2019) odjekuje vizuelnim stilom Bayeux tapiserije.
Na najvišem spratu izložbe, serija reprodukcija koje datiraju još iz vremena Quattrocenta, a koje predstavljaju važne reference za umetnika, otvara postavku (The Great Wall, 2000). Hockneyjevo slikarstvo oslanja se na umetničke reference iz celog sveta, od antike do savremenog doba.
U okviru izložbe, njegov fokus je na evropskom slikarstvu, uključujući dela iz ranog Renesansnog perioda, flamanskih majstora, kao i moderne umetnosti. Prvi deo postavke u Galeriji 9 prikazuje ovaj dijalog sa umetnicima kao što su Fra Angelico, Claude Lorrain, Cézanne, Van Gogh, Picasso… Od tog momenta, posetioci ulaze u umetnikov studio, transformisan u plesnu dvoranu – što odražava sam dom Davida Hockneyja, u kome se redovno održavaju nastupi muzičara i igrača.
Zaljubljenik u operu, David Hockney je želeo da reinterpretira scenografije koje stvara još od 1970-ih, kroz novu polifonu kreaciju, u saradnji sa 59 Studio. Posetioci se uranjaju u ovo muzičko-vizuelno delo unutar najmonumentalnijeg izložbenog prostora Fondacije (Galerija 10).
Završna prostorija izložbe, intimnijeg karaktera, otkriva najnovije radove Davida Hockneyja, nastale u Londonu, gde umetnik boravi od jula 2023. godine (Galerija 11). Ove posebno enigmatične slike inspirisane su Edvardom Munchom i Williamom Blakeom: After Munch: Less is Known than People Think (2023) i After Blake: Less is Known than People Think (2024), u kojima se, prema rečima umetnika, astronomija, istorija i geografija prepliću sa duhovnošću. U ovoj poslednjoj prostoriji umetnik je odlučio da predstavi i svoj najnoviji autoportret.
Fotografije: instagram fondationlv