Proleće je uvek uzbudljivo na umetničkoj sceni Beograda, pa su na našem radaru nove izložbe koje posećujemo u poslednjim danima aprila i prvim danima maja.
Od instalacija u različitim medijima, do izložbe koje vas vode u prošlost grada, ova tri dešavanja vredi posetiti jer izazivaju i proširiju naše perspektive.
Evo koje tri izložbe su privukle našu pažnju.
NOVE BEOGRADSKE IZLOŽBE: DESET LJUBAVNIH PRIČA ZA KIŠU
Umetnik Uroš Ogrizović predstaviće se multimedijalnom izložbom pod nazivom „Deset ljubavnih priča za kišu“, čije otvaranje je planirano za subotu, 26. april 2025. godine u Galeriji Štab. Izložba je nastavak prethodne serije radova – „Priče Meseca i Kiše“, na kojoj aktivno radi od 2020. godine.
Izložba će biti sačinjena od nekoliko zasebnih celina koje zajedno utiču na stvaranje imaginarnog, paralelnog sveta u kojem umetnik živi. U središtu pažnje nalaze se slike na platnu velikih formata, prepoznatljive po ekspresivnim potezima ugljena, sofisticiranoj upotrebi pozlate i bogate ultramarin plave boje. Pored slika, na izložbi će se nalaziti oštre i loptaste forme od porcelana, u kojima se takođe prepliću plava i zlatna boja, stvarajući dinamičan vizuelni kontrast.
U okviru ove izložbe, koja se može smatrati kulminacijom umetnikovog stvaralaštva tokom proteklih pet godina, planirana je i jedinstvena instalacija od porculanskih cigli u plavim, belim i zlatnim tonovima.
Ova instalacija će, nakon izrade, u galeriji oblikovati ruševinu objekta (hram), koji će se kao lajtmotiv pojavljivati kroz celu izložbu, nudeći posmatraču dublji uvid u imaginarni svet Uroša Ogrizovića.
Kako naziv izložbe sugeriše, „Deset ljubavnih priča za kišu“ će uključivati deset pažljivo osmišljenih kratkih priča koje će biti objavljene u galeriji, čime će se dodatno približiti ideja i emocija koje stoje iza ovog projekta.
Izložba traje do 10. maja 2025. godine
BEOGRAD 60-IH 70-IH KROZ OBJEKTIV MARLIES VUJOVIĆ
Otvaranje ove izložbe, koja se održava u okviru Beogradske internacionalne nedelje arhitekture (BINA), očekuje se 22. aprila u Artget Galeriji KCB.
Beograd, u koji se Marlies Vujović 1960. godine doseljava, podsećao ju je, od samog početka, u mnogo čemu, na njen rodni Hamburg. Reke široke i moćne, zelenilo i parkovi koji prožimaju grad do Kalemegdana i Ušća, polet u arhitekturi i građevinarstvu posle razornih ratnih godina, rođenje novih delova grada i smelih objekata spakovanih u osmišljene urbanističke koncepte.
Objektivima svog dvookog Roleflex foto-aparata počinje da beleži sve ono sto joj u novom okruženju pleni pažnju. Gradilišta, završene objekte i celine na Novom Beogradu, solitere za stanovanje u prvim blokovima, atrijume i terasaste lođe bloka 45, lamelu elegantnog hotela Jugoslavija, Tržni centar Fontana, stari Merkator, Centrotekstil, zgradu SIV-a, kompleks upravo završenog Sajmišta i Sava centra, beogradske hotele, upečatljiv centar 25. Maj sa svetioničkim karakterom tornja, sportke centre, pozorišta, muzeje, trgove, fontane i parkove, arhitektonske dragulje u Ulici kralja Petra, jugenstil i jos mnogo više.
Objektivom otkrtiva ono sto je inače skriveno i neupadljivo, detalje na fasadama, reljefe, materijale i boje, prozore i ulaze u zgrade. Beograd na njenim fotografijama je grad koji živi, deca na igralištima ispred novoizgrađenih škola i vrtića, trgovi i parkovi sa šetačima, bašte restorana sa punim stolovima, splavovi, Ratno ostrvo i Ada, šarene i prepune tezge na Zelenom vencu ili nekoj drugoj beogradskoj pijaci.
Njena izuzetno velika, opširna i po temama raznolika kolekcija profesionalnih fotografija Beograda i cele bivše Jugoslavije, rađenih bez retuša i današnjeg fotošopa, svedok je trenutka iz vremena poleta 60-ih, 70-ih i 80-ih godina.
Izložba traje do 17. maja 2025. godine.
NITI IMA NITI NEMA
Izložba „Niti ima niti nema“ osma je u nizu samostalnih izložbi autora Dimitrija Popovića. Instalacija urađena u murano staklu predstavlja poziv na propitivanje granica između crteža i skulpture, namera autora i percepcije posmatrača.
Priroda stakla je jedinstvena u svetu materijala – predstavlja tečnost koja uspeva da održi svoju formu kroz duži vremenski period, osim u uslovima veoma visokih temperatura. Samim tim, staklo ujedinjuje oprečne težnje – težnju ka stabilnosti i dugotrajnosti i težnju ka transformacijama i promeni.
Korišćenjem stakla kao likovnog materijala, ova instalacija otvara i pitanje dualiteta prirode crteža i skulpture i načina na koji oni nastaju. Prostorni crtež u tom kontekstu predstavlja poziv posmatraču da se prošeta kroz sopstvenu percepciju, koristeći se kolornim i prostornim sintagmama, gestovima zarobljenim u staklu.
Ova instalacija omogućava susret tradicionalnih metoda obrade stakla sa savremenim pristupima, omogućavajući kreiranje delikatnih, ali čvrstih formi koje lebde u prostoru i igraju se svetlom i senkama. Transparentnost stakla stvara iluziju lakoće i fragilnosti, dok istovremeno ispituje granice između dvodimenzionalnosti i trodimenzionalnosti, ostavljajući mogućnost da finalni oblik skulpture uvek izmiče.
Izložba traje do 4. maja 2025. godine.
Fotografije: Bina.rs; instagram galerijastab; domomladinebeograda