Guillermo Lorca García je mladi umetnik koji već ima impresivnu međunarodnu karijeru i jedinstven, prepoznatljiv slikarski jezik.
Ogromne mačke žutih očiju, anđeoske devojke i nepoznata bića čine zagonetni i senzualni svet umetnika. Kombinujući magiju i realizam, mladi čileanski slikar stvara monumentalne uljane slike ispunjene nadrealnim narativima i sekvencama nalik snovima.
U svakoj njegovoj dramatičnoj sceni postoji mračna ravnoteža moći i nadmetanja između prirode i čovečanstva. Na umetnika su uticali Gustave Doré, Rembrandt, Franz von Bayros, Goya, Repin, Nerdrum, simbolisti i dekadenti, prerafaeliti i viktorijanci – posebno Waterhouse.
Guillermo Lorca García: Čileanski umetnik čije vreme tek dolazi
U njegovim delima vlada prelepa ravnoteža između monumentalnog i sitnog detalja. Široki pejzaži živih boja nastanjuju likovi definisani suptilnim gestovima i specifičnim crtama. Scene zrače zahvaljujući rafiniranoj tehnici nanošenja slojeva boje koji stvaraju intenzivnu i toplu svetlost.
Guillermo Lorca García slika čudesne scene koje nas postavljaju pred slatki ponor; na prag mesta gde se ljudsko i životinjsko dodiruju, prikazujući moguće značenje tog susreta.
Tu su i pulsirajuće situacije koje prizivaju razbacane postelje, sa psima ili zverima, koje se ponavljaju među halucinacijama što se kreću između svesti i dremeža.
„Životinje koje slikam nalaze se u sukobu, zarobljene u nasilju koje je inherentno prirodi. To nije nasilje koje planira čovek, niti nasilje kao čin zadovoljstva, već nasilje koje je neizbežno za samo postojanje života; zbog toga u sebi nosi komponentu lepote koja me snažno privlači. One su sve te koje nas prate na ovom teškom putovanju kroz unutrašnji svet“, kaže slikar.
Stvaralaštvo umetnika oblikuje hipnotičku sliku dvosmislenog i senzualnog nasilja prirode. Ono, sa snažnom psihoanalitičkom podlogom, otkriva psihičku i emotivnu sintaksu unutrašnjih pejzaža koji se nadovezuju na teskobu smrti i sile želje.
Njegov rad prožet je simbolizmima i trenucima ekstaze, u kojima se smrt približava lepoti, a opasnost se vezuje uz zavodljivost. Svaka slika deluje kao vrh ledenog brega nesvesne magme ljudskog stanja.
„U svojoj umetnosti vraćam se onoj izvornoj eksternalizaciji arhetipskih figura, stvarajući nove mitologije u kojima su životinje, deca i ženski likovi protagonisti. Ovi likovi otkrivaju se kao predsvestna, amoralna bića, puna iskonskih intenziteta i sila. Moj cilj je da otvorim prozor u ljudsku psihu i njenu zagonetnu interakciju s prirodom, smeštajući svoje likove u pejzaže koji nagoveštavaju opasnost i deluju kao da će svakog trena otkriti duboke tajne“, ističe Guillermo Lorca García.
Fotografije: instagram guillermolorcagarcia